Jur en Margaretha Pels zijn al vaak in Tschiertschen geweest en afgelopen winter voor het eerst op sneeuwschoenen. Een paar dagen terug vroegen wij hen of zij zin hadden een stukje voor ons weblog te schrijven. Prompt ontvingen wij onderstaand verslag.
Onze eerste kennismaking met sneeuwschoenwandelen was met een groep, gehuurde sneeuwschoenen en onder leiding van een ervaren gids. Dit beviel zo goed dat we terug in Nederland onmiddellijk zelf sneeuwschoenen gekocht hebben. Daarna vanuit “Gürgaletsch” zelf onze paden gezocht.
Wij zijn pas met wintersport begonnen toen we al tegen de 50 liepen. We zijn eerst gaan langlaufen, prachtig “wandelen” op skies door een afwisselend landschap, en bovendien, een sportieve uitdaging want je moet zelf omhooglopen.
Daarna ook het alpine skiën eens geprobeerd: fantastisch om zo van de hellingen naar beneden te zoeven, en ook heel plezierig, de lift brengt je weer omhoog. Maar als je pas op “latere leeftijd” voor het eerst de latten onderbindt gaat het skiën niet meer zo in je motoriek zitten als wanneer je er in je jeugd al aan begint. Met zoals we merkten, meer kans op letsel.
Daarna hebben we kennis gemaakt met het sneeuwschoenwandelen, je zwerft door het besneeuwde landschap, maar bent niet gebonden aan loipe of piste. Veel paden kun je gewoon lopen maar soms, als het pad niet geprepareerd is, kan de sneeuw wel eens ongemakkelijk diep worden. Dan is het mooi om de sneeuwschoenen onder te binden en toch verder te kunnen. Het is avontuurlijker dan alleen de gebaande paden, je zoekt je eigen route, het is sportief inspannend en de uitzichten die je tegenkomt zijn een kadootje.
Vanuit het pension naar Furglis kan via verschillende routes, sommige keurig geveegd, anderen door het ongerepte bos. Verder omhoog naar Hühnerköpfe en Jochalp. Met behulp van de gps soms dwars door het veld je eigen pad zoeken.
De route langs Fuchsen Bödeli en Löser is als het net gesneeuwd heeft redelijk uitdagend, soms behoorlijk omhoog en zonder sneeuwschoenen niet of nauwelijks te doen. Geweldig als je dan ineens oog in oog met een gems staat.
Tijdens onze wandelingen gaat ons hondje, een Jack Russell, ook mee. Wandelen vindt ze heerlijk en als ze achter ons aan loopt hebben de sneeuwschoenen het pad al een beetje geëffend. Als het voor haar te zwaar wordt mag ze in de rugzak. Dat heeft ze als pup ooit geleerd en ze geeft zelf aan als ze er in wil.
Zo hebben we met de sneeuwschoenen een geheel nieuwe tak van de wintersport ontdekt. Skiën is leuk, langlaufen is prachtig, winterwandelen is ook fijn maar de sneeuwschoenen geven ons toch het meeste gevoel van avontuur, afwisseling en vrijheid. Komend seizoen gaan we zeker weer rondom Tschiertschen op zoek naar nieuwe uitdagingen in de ongerepte sneeuw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten